sztukateria y odwracać uwagę osób w nich przebywających od piękna zamieszczonej w nich sztukaterii. Dlatego musi być ona bardzo barwna i nadawać takiemu pomieszczeniu zupełnie nowy wyraz. Jest to bardzo ważne zwłaszcza w przypadku tych domowych pomieszczeń, które maja być bardzo często odwiedzane i są uważane za najważniejsze domowe pomieszczenia. Wobec tego wydaje się, że w wielu budynkach może znajdować się zarówno jednokolorowa, jak i bardzo barwna sztukateria. W średniowieczu stosowana była sporadycznie weBoniowanie ? dekoracyjne opracowanie krawędzi oraz lica ciosu kamieni podkreślające ich układ. Rozróżnia się następujące typy boniowania, w zależności od: Technika boniowania była znana i stosowana w okresie starożytnego Rzymu. W średniowieczu stosowana była sporadycznie we francuskiej architekturze obronnej XII wieku. W okresie renesansu nastąpił jej rozwój. W tynku naśladowano wygląd muru z kamienia, przez wykonywanie profilowania naśladującego układ kamieni w murze, przy pomocy boni. Bonia to spoina podkreślająca układ kamieni lub rowek w tynku nadający elewacji monumentalny charakter. Boniowane mogły być całe elewacje albo tylko cokoły, naroża ścian, pilastry, obramowania otworów, filary itp.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/BoniowaniePrzenosił siły ściskająceZwornik, klucz ? szczytowy kliniec łuku lub niektórych typów sklepienia, zazwyczaj bogato profilowany i zdobiony dekorem rzeźbiarskim, wykonany z kamienia lub ceramiki, charakterystyczny dla gotyckich sklepień krzyżowo-żebrowych. Usytuowany jest w najwyższym punkcie sklepienia lub łęku. Określany też jako kliniec szczytowy, kliniec kluczowy. Zazwyczaj o nieco większych wymiarach niż pozostałe ciosy kamienne lub cegły. Przenosił siły ściskające. Określenie klucz częściej stosuje się w odniesieniu do łęku, archiwolty, natomiast zwornik w odniesieniu do sklepienia.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zwornik_(architektura)